Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Το τρένο... κόλλησε στον Σταθμό Λαρίσης

Τριάντα έξι μήνες, τέσσερις υπουργοί, 14 διοικητικά συμβούλια, 16 διευθύνοντες σύμβουλοι για μια τρύπα στο νερό; Ολοι - μηδενός εξαιρουμένου- υπόσχονταν ο Σταθμός Λαρίσης, μεταμορφωμένος στον νέο μητροπολιτικό σιδηροδρομικό σταθμό της πρωτεύουσας, να αποτελέσει το σύγχρονο τοπόσημο των Αθηνών. Αλλά σήμερα, έπειτα από χρόνια εργασιών, κωλυσιεργιών, καθυστερήσεων και προσφυγών στη Δικαιοσύνη, παραμένει ακόμη γιαπί. Ο ιστορικός σταθμός στέκει παρηκμασμένος και ημιτελής να φιλοξενεί μπάζα και τσαντίρια.

Το χειρότερο είναι ότι η απροθυμία παραλαβής του έργου ανακαίνισης του Σιδηροδρομικού Σταθμού Αθηνών, του τμήματος δηλαδή που έχει ολοκληρωθεί, μπορεί να οδηγήσει σε αλυσιδωτές «καραμπόλες», οι οποίες απειλούν να οδηγήσουν το σιδηροδρομικό σχεδιασμό της χώρας πίσω στο 1990! Και φυσικά η πρώτη θα... ξεκινήσει από τις Βρυξέλλες που θα ζητήσουν πίσω τα λεφτά τους, τα 96 εκατομμύρια ευρώ- τα μισά έχουν ήδη εκταμιευθεί- με τα οποία χρηματοδότησαν ένα έργο το οποίο, ακόμη κι αν κατασκευάστηκε, «δεν υπάρχει», όσο δεν παραλαμβάνεται από την αρμόδια θυγατρική του ΟΣΕ, τον Εθνικό Διαχειριστή Σιδηροδρομικής Υποδομής (ΕΔΙΣΥ). Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.

Το πολύπαθο έργο, που εντάσσεται στην ανακαίνιση της γραμμής Πειραιάς- Αχαρνές, ξεκίνησε το 2000 από την ΕΡΓΟΣΕ, όμως πέρασε στον ΟΣΕ λόγω αδυναμίας της θυγατρικής του να το «τρέξει». Ο διαγωνισμός που έγινε το 2003 κατακυρώθηκε υπέρ της κοινοπραξίας ΑΚΤΩΡΤΕΡΝΑ- Siemens, όμως λόγω των προσφυγών άλλων διεκδικητών του έργου, ακολούθησαν οι συνήθεις χρονοβόρες καθυστερήσεις. Το 2005 υπεγράφη η τελική σύμβαση, όμως ομάδες κατοίκων των γειτνιαζουσών με τον σιδηρόδρομο περιοχών προσέφυγαν στο ΣτΕ με αίτημα την υπογειοποίηση του προαστιακού σιδηροδρόμου.

Τελικώς, το έργο ξεκίνησε αργότερα, το 2007, με αρκετές αλλαγές και νέα περιβαλλοντική μελέτη, που προέβλεπε μερική υπογειοποίηση της γραμμής. Το ήμισυ του νέου σταθμού κατασκευάστηκε, ενώ δημιουργήθηκαν και οι απαραίτητες υποδομές, πάνω στις οποίες μπορεί να ανεγερθεί το μελλοντικό υπερτοπικό κέντρο του Σταθμού Λαρίσης. Μάλιστα, για την αρχιτεκτονική του «επένδυση» υπάρχει έτοιμη μελέτη από το γραφείο Τομπάζη εδώ και αρκετά χρόνια.

Σήμερα λόφοι από μπάζα, σκουπίδια και παρατημένα σκύρα κυριαρχούν στο τοπίο του Σταθμού. Καίτοι το νέο δυτικό του τμήμα έχει ολοκληρωθεί και είναι έτοιμο προς παραλαβή για να στεγάσει τον σταθμό ως την ολοκλήρωση και της ανατολικής πλευράς, μένει κλειστό. Οι επιβάτες του σιδηροδρόμου «απολαμβάνουν» το θέαμα από στοιβαγμένες σιδηρόβεργες, ακινητοποιημένα φορτηγά και βαγόνια μεταφοράς υλικών και ολοκαίνουργια ξύλινα σκύρα που σαπίζουν σιγά σιγά.

Δίπλα στα θεμέλια που (υποτίθεται ότι) θα «σηκώσουν» μια μέρα το φιλόδοξο κτιριακό σύμπλεγμα του Σιδηροδρομικού Σταθμού Αθηνών, λόφοι από χώματα και μπάζα κείτονται ατάκτως ερριμμένα.

Α νάμεσα στις νέες και στις παλιές αποβάθρες ακινητοποιημένα οχήματα σαπίζουν. Δίπλα τους ντάνες από σκύρα και σιδηρόβεργες, μπάζα και σκουπίδια. Στο βάθος, εκεί όπου φτιάχτηκαν οι νέες, ολοκαίνουργιες γραμμές, ασιάτες πρόσφυγες έχουν κατασκευάσει δύο αυτοσχέδια τσαντίρια, όπου και διαβιούν. Πίσω τους, εμιγκρέδες ξαπλώνουν πάνω σε βρώμικα στρώματα που έχουν στηθεί επί των γραμμών. Μάλιστα, μέσα σε έναν κυλινδρικό τσιμεντοσωλήνα, κάποιος έχει φτιάξει το δικό του σπιτικό. Απέναντί τους, η πινακίδα της δεκαετίας του 1990 γραφεί υπερήφανα «ηλεκτροδότησησιδηροδρομικού δικτύου Πειραιώς- Αθηνών- Θεσσαλονίκης - κόστος 37,7 δισ. δρχ!».
Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα στον γειτονικό ιστορικό Σταθμό Πελοποννήσου, ο οποίος φθείρεται αφημένος στον χρόνο. Περίτεχνα φιλοτεχνημένα τζάμια έχουν σπάσει, οι ξύλινες πόρτες σαπίζουν, σοβάδες πέφτουν, ενώ τα μοναδικά σημάδια ζωής είναι οι ανεμοδαρμένες σημαίες του οργανισμού και το κεντρικό ρολόι που συνεχίζει να λειτουργεί. Και όλα αυτά με το μονόγραμμα των θρυλικών ΣΠΑΠ (Σιδηρόδρομοι Πελοποννήσου- Αθηνών- Πειραιώς) να θυμίζει την ένδοξη βιομηχανική κληρονομιά της χώρας.

Εξω από τον σταθμό, όπου οι οσμές υπαίθριου αφοδευτηρίου κυριαρχούν, δημοτικοί αστυνομικοί κόβουν κλήσεις στα σταθμευμένα αυτοκίνητα και οι οδηγοί αντιδρούν, φωνάζοντας «ρε παιδιά, εκλογές έρχονται». Ο Κεντρικός Σιδηροδρομικός Σταθμός Αθηνών του 21ου αιώνα απέχει έτη φωτός από τον Gare du Νord του Παρισιού, τον Sants της Βαρκελώνης ή τον Τermini της Ρώμης. Και τώρα κινδυνεύει να μείνει ακόμη πιο πίσω.

Οπως και σε άλλα έργα του Δημοσίου, όπου συμμετέχει η Siemens, έτσι και στον Σταθμό Λαρίσης η παρουσία της γερμανικής πολυεθνικής φαίνεται να φοβίζει τους αρμοδίους. Σε ερώτημα του «Βήματος» προς τον ΕΔΙΣΥ σχετικά με τα σχέδιά του για τον Σιδηροδρομικό Σταθμό, δεν δόθηκε καμία απάντηση.

Η μελέτη του γραφείου Τομπάζη (συνεργάτες: ΚLΜF architects και Ρ. Φλωράκη) προέβλεπε συστέγαση των σταθμών Λαρίσης και Πελοποννήσου, ένωση της ανατολικής με τη δυτική πλευρά της πόλης και δημιουργία ενός πόλου εμπορίου και αναψυχής
Στον αέρα ο στρατηγικός σχεδιασμός 15 ετών

Η μη παραλαβή από το κράτος του έργου της ανακαίνισης του Σταθμού Λαρίσης (καθώς και του νεόδμητου σταθμού του Ταύρου) απειλεί να τινάξει στον αέρα συνολικά τον στρατηγικό σχεδιασμό της κυβέρνησης για την απελευθέρωση των σιδηροδρομικών υπηρεσιών και να ανατρέψει μια φιλόδοξη στρατηγική 15ετίας. Αυτό το σενάριο περιλαμβάνει κατά σειρά τις ακόλουθες «καραμπόλες»:

1. Η Ευρωπαϊκή Ενωση ζητεί επιστροφή της χρηματοδότησης για την κατασκευή ενός έργου που δεν... υπάρχει, εφόσον δεν παραλαμβάνεται.

2. Ακολουθεί η πλήρης έκπτωση της εργολαβίας, όχι μόνο της ανακαίνισης του σταθμού, αλλά ολόκληρου του έργου Πειραιάς- Σιδηροδρομικό Κέντρο Αθηνών (ΣΚΑ).

3. Η κοινοπραξία, η οποία ήδη εδώ και λίγους μήνες δεν εργάζεται, αλλά πληρώνει υπαλλήλους κτλ.,

βάσει της σταλίας προσφεύγει στα δικαστήρια, όπως δικαιούται, και αιτείται αποζημίωση.

4. Ανατρέπεται η ομαλή λειτουργία του προαστιακού σιδηροδρόμου- και όχι μόνο- στο τμήμα Πειραιάς- ΣΚΑ, καθώς οι δύο γραμμές δεν αρκούν για την πλήρη ανάπτυξη των δρομολογίων, εξέλιξη που θα καταστήσει τις ιδιωτικές επενδύσεις στον σιδηρόδρομο τουλάχιστον αποθαρρυντικές.

5. Το γιαπί που θα λέγεται Σταθμός Λαρίσης δεν θα αποτελεί «φιλέτο» για τους επίδοξους επενδυτές που επιθυμεί να προσελκύσει η Ειδική Γραμματεία Αποκρατικοποιήσεων του υπουργείου Οικονομικών και θα καταστεί μη εκμεταλλεύσιμο.

Επιπλέον η Ευρωπαϊκή Ενωση αναμένει την ολοκλήρωση της ηλεκτροδότησης του σιδηροδρομικού δικτύου (πλην του τμήματος Τιθορέας- Δομοκού) ως το τέλος του 2010. Ωστόσο, λόγω των συνεχών επιδρομών, δολιοφθορών και βανδαλισμών στο ηλεκτροδοτούμενο κομμάτι του δικτύου, αυτό δεν θα είναι εφικτό. Σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν πετύχει μια σιωπηρή παράταση και αρχίσουν τα πρόστιμα, είναι πολύ πιθανή η ανάκληση της χρηματοδότησης του έργου. 
tovima.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...