Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

«Δεν καταλάβατε, εμείς ήρθαμε για να μείνουμε»

thumb



Συνέντευξη στη Βάλια Μπαζού
Ο Γιώργος Αμυράς – αν και δεν το παραδέχεται – ήταν ο πρωταγωνιστής των δημοτικών εκλογών. Το υψηλότατο ποσοστό που πήρε, τον έκανε και να χαρεί και να τρομάξει και να ξαφνιαστεί. Μιλώντας στο «Πράσινο Ποντίκι», ξεκαθαρίζει ότι ήρθε για να μείνει και χαίρεται με τα χιλιάδες mails που του στέλνουν πολίτες που τον ψήφισαν και, νιώθοντας οικειότητα, με χιούμορ του λένε… «ρε τρελάκια καράφλα, πρώτη φορά πήγαμε να ψηφίσουμε και γουστάρουμε κάργα που το κάναμε για σένα, τον νου σου!».

1] Πώς πήρατε την απόφαση να «κατεβείτε» στις δημοτικές εκλογές; Ήταν μια απόφαση παρορμητική, αγανάκτησης; Θα ήθελα να μοιραστείτε μαζί μας τη σκηνή… Πού ήσασταν; Μόνος ή με φίλους; Υπήρχε «κερασάκι στην τούρτα» που σας οδήγησε σε αυτήν την απόφαση;
Αρχές καλοκαιριού στη βεράντα με φίλους, παίζαμε επιτραπέζια (stratego, λεξικό και risk), ακούγαμε μουσική και βουτάγαμε με σειρά προτεραιότητας στην πλαστική πισίνα που χωρούσε το πολύ δύο. Κάποια στιγμή μιλήσαμε και για πολιτικά. Σχεδόν όλοι συμφωνήσαμε ότι, όσο πάει, τα κόμματα εκφράζουν ολοένα και μικρότερα κομμάτια του πληθυσμού και, για φαντάσου, οι ίδιοι οι πολίτες να αποφάσιζαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Τότε απλώς κοιταχτήκαμε μεταξύ μας και γελάσαμε!
Έπειτα από μερικές μέρες είχα και την αφορμή για να πω «ε, δεν πάει άλλο, κατεβαίνω στις δημοτικές», με ένα παρκάκι μπροστά από το σπίτι μου κυκλωμένο από τα κάγκελα του Αβραμόπουλου, που σας λέω, καλώς είχαν μπει, γιατί το πράγμα είχε ξεφτιλιστεί απ’ τα αυτοκίνητα που μόνο στα δέντρα δεν ανέβαιναν. Έλεγα λοιπόν μέσα μου: «μα, ακόμη να ωριμάσουμε ως δημότες και ως δήμος ώστε να μη χρειάζονται κάγκελα;».
Μια μέρα είδα συνεργείο του δήμου να τα ξηλώνει και να διαγραμμίζει τον χώρο για να δημιουργηθούν θέσεις στάθμευσης. Δηλαδή τα κάγκελα έφυγαν, όχι για να διευκολυνθεί ο δημότης να μπαίνει εύκολα στο παρκάκι, αλλά για να διευκολυνθεί η δημοτική αστυνομία να κόβει κλήσεις. Έτσι πήρα την απόφαση!

2] Είστε αδιαμφισβήτητα ο πρωταγωνιστής των δημοτικών εκλογών. Χαρήκατε, τρομάξατε, ξαφνιαστήκατε; Και πώς αποκωδικοποιείτε αυτό το υψηλό ποσοστό; Ποιοι πιστεύετε ότι βρήκαν την ιδανική εκπροσώπηση στο πρόσωπό σας;
Για μένα ο μεγάλος πρωταγωνιστής των εκλογών ήταν οι αμέτρητοι συμπολίτες που δεν πήγαν να ψηφίσουν. Αυτούς θα ’χω να θυμάμαι από αυτές τις εκλογές και φυσικά τη συμμετοχή μας.
Και χάρηκα και τρόμαξα και ξαφνιάστηκα και πολλά ακόμη. Όσο για το ποιοι και τι είναι αυτοί που μας ψήφισαν, έχω μια πρώτη ιδέα από τα 3.400 επώνυμα mails που έχω λάβει τις τελευταίες δέκα μέρες. Περίπου τα 200 προέρχονται από ανθρώπους μεγάλης ηλικίας, άνω των 70, οι οποίοι στην πλειονότητά τους επιστράτευσαν εγγόνια για να επικοινωνήσουν με e-mail. Οι περισσότεροι έγραφαν περίπου το εξής: «αγαπητό μας παιδί, σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία και παρακαλούμε μην ξεχάσετε ό,τι είπατε για απελευθέρωση των πεζοδρομίων από τραπεζοκαθίσματα και εμπόδια...».
Περίπου 800 ανήκουν σε ηλικίες 45 άνω, οι οποίοι, όπως γράφουν, απείχαν από εκλογές για μια δεκαπενταετία τουλάχιστον. Οι περισσότεροι έγραφαν περίπου το εξής: «φίλε, πρόσεξε καλά γιατί είχα 15 χρόνια να ψηφίσω και μ’ έκανες να πάω. Πρόσεξε καλά...».
Πάνω από 1.000 mails προέρχονται από ηλικίες ώς τα 28, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων γράφει περίπου το εξής: «ρε τρελάκια καράφλα του “Μένουμε Ελλάδα”, μας πήρες την παρθενιά, πρώτη φορά πήγαμε να ψηφίσουμε και γουστάρουμε κάργα που το κάναμε για σένα, τον νου σου!».

3] Το πρόγραμμά σας στηρίχθηκε στα 5 «Π»: ποδήλατα, πεζοδρόμια, πάρκινγκ, πράσινο, πολιτισμός. Η επόμενη μέρα απαιτεί και άλλα «Π»… Ποια θα είναι αυτά;
Παραμένω ρεαλιστής, ας καταφέρουμε τα 5 «Π» στην πόλη και, πριν το καταλάβουμε, δεν θα προλαβαίνουμε να μετράμε κι άλλα!

4] Δεν είσαστε επαγγελματίας πολιτικός, φαντάζομαι, όμως, ότι πήρατε μια γερή δόση από το πώς λειτουργούν οι επαγγελματίες πολιτικοί την κρίσιμη εβδομάδα πριν από τον δεύτερο γύρο. Επικοινώνησαν μαζί σας οι τότε «μονομάχοι», άρχισαν τις υποσχέσεις και τις συναινέσεις;
Ήταν μια καταπληκτική εμπειρία η δημόσια αλλά και ιδιωτική συζήτηση με τον κ. Κακλαμάνη, τον κ. Καμίνη, την κυρία Πορτάλιου, τον κ. Σοφιανό και τον κ. Κωνσταντίνου. Δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τον κ. Μιχαλολιάκο. Όλοι τους ευγενείς και μαχητικοί, ο καθένας με τον τρόπο του. Ξεχώρισα την κυρία Πορτάλιου, άλλωστε παρακολουθούσα τα προηγούμενα χρόνια τους αγώνες της να διαφυλαχθούν οι τελευταίοι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι.
Ούτε δείγμα υπαινιγμού για υποσχέσεις από τους δύο μονομάχους, οι άνθρωποι αντιλαμβάνονταν πλήρως ότι μαζί μας θα μπορούσαν να συζητήσουν μόνο για τα 5 «Π» και πολύ πρόθυμα το έπραξαν.

5] Ένας από τους στόχους που έχετε θέσει είναι το 15% των διαδρομών στην πόλη να γίνεται με ποδήλατο. Μπορεί αντικειμενικά να γίνει πράξη; Έχουμε ως πολίτες την «κουλτούρα» για μια τέτοια δραστική αλλαγή; Και έχουν επίσης οι πολιτικοί τα guts για να συγκρουστούν με μικρά και μεγάλα συμφέροντα;
Αν δεν το πιστεύαμε, θα είχαμε 4 «Π». Η κουλτούρα κερδίζεται με την εκπαίδευση, τη δοκιμή και την εμπειρία. Οι Καρδιτσιώτες έχουν καταφέρει το 20% των μετακινήσεων στην πόλη να γίνεται με ποδήλατο. Ξέρω, ξέρω, η Καρδίτσα είναι flat, έλα όμως που το ποδήλατο εξαπλώθηκε και στην Μπογκοτά, την τρίτη πιο ανηφορική - ορεινή πρωτεύουσα του κόσμου (Κολομβία). Το να μπει το ποδήλατο στη ζωή της πόλης, δεν είναι θέμα μόνο των πολιτικών, είναι κυρίως θέμα δικό μας, των πολιτών, και εμείς λέμε ότι επιτέλους έφτασε η ώρα η Αθήνα να ανακαλύψει την ευεργετική δύναμη του ποδηλάτου.

6] Η πολιτική πρακτική μέχρι σήμερα, και στα δημοτικά συμβούλια, είναι οι «μονο-μπλοκ» τοποθετήσεις. Πιστεύετε ότι υπάρχει η δυνατότητα να αναπτυχθούν συμμαχίες, αν όχι με δημοτικές παρατάξεις, τουλάχιστον με συγκεκριμένα πρόσωπα, με τα οποία μπορεί να υπάρχει σε ορισμένα θέματα κοινός νους, κοινός λόγος; Θα επιδιώκατε κάτι τέτοιο;
Δεν είμαστε παράταξη, είμαστε κίνηση πολιτών. Από τη φύση μας είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε με οποιονδήποτε προτείνει κάτι καλό για την πόλη.

7] Η βασική φιλοσοφία που διατρέχει το πρόγραμμά σας είναι η συμμετοχή των πολιτών, την ίδια ώρα νέα κινήματα πόλης και γειτονιάς που στηρίζονται στη δράση, έχουν αρχίσει και κάνουν έντονη την παρουσία τους. Θα βλέπατε μια πρώτη παρέμβαση στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, εκεί όπου έχει χαθεί τελείως η οποιαδήποτε σχέση εμπιστοσύνης με τον οποιονδήποτε;
Φυσικά, αρκεί αυτή η δράση ή «παρέμβαση», όπως τη λέτε, να εναρμονίζεται με την αληθινή θέληση των ίδιων των κατοίκων του Αγ. Παντελεήμονα.

8] Βρισκόμαστε λίγο πριν από τις γιορτές των Χριστουγέννων σε μια εξαιρετικά δύσκολη εποχή για όλους τους πολίτες. Η τελευταία εικόνα που έχω εγώ, τουλάχιστον, συγκρατήσει στο μυαλό μου, ήταν το χριστουγεννιάτικο δέντρο του δήμου στο Σύνταγμα ζωσμένο από διμοιρίες των ΜΑΤ.
Τι θα προτείνατε στη νέα δημοτική αρχή για αυτά τα Χριστούγεννα; Μήπως το πρώτο «πάρτι καθαριότητας» με «ψυχή» τον Ηλία Ψινάκη, όπως είχατε πει προεκλογικά;
Καλή ιδέα, αρκεί να ευχαριστεί και τον ίδιο. Για τα Χριστούγεννα θα πρότεινα πολλές μικρές δράσεις - γιορτές με τη συμμετοχή εθελοντών και κατοίκων σε όλες τις ταλαιπωρημένες γειτονιές με προβλήματα. Μέτρο, συστολή κι αλληλεγγύη, όχι λούσα κι αηδίες. Επίσης ποδηλατοδρομία με άγιους Βασίληδες!

9] Θα έχετε πετύχει εάν…;
Από τα 5 «Π» γίνουν πραγματικότητα τα δύο τουλάχιστον.
Να σας πω και κάτι που με εκφράζει απολύτως; Το βράδυ των εκλογών της νίκης Καμίνη, επικοινώνησα μαζί του να τον συγχαρώ και του είπα: «Κύριε Καμίνη, μακάρι να γίνετε τόσο πετυχημένος δήμαρχος που να γίνετε ισόβιος και να μη χρειαστεί να ξανασχοληθώ ποτέ μου με κανένα “Π” και να γυρίσω στη φυσιολογική μου ζωή!».

10] Θα παραιτηθείτε εάν…;
Δεν καταλάβατε, εμείς ήρθαμε για να μείνουμε, δεν είμαστε περαστικοί στην πόλη μας.

ΠΟΝΤΙΚΙ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...