"Ένα ακόμα ζήτημα με μεγάλες και δυσεπίλυτες κοινωνικές και οικονομικές προεκτάσεις αναδεικνύεται με την ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την κατεδάφιση του Θεάτρου Μπάντμιντον, αφού η σχετική οικοδομική άδεια κρίθηκε ως αντισυνταγματική.
Σε καιρούς κρίσης το κλείσιμο μιας ακόμα επιχείρησης, η οδυνηρή βίαιη μετάταξη εκατό εργαζομένων στην ανεργία, ο περιορισμός των ψυχαγωγικών διεξόδων των Αθηναίων, είναι κάποιες από τις οδυνηρές συνέπειες αυτής της απόφασης.
Το θέμα, ωστόσο, αποτελεί ένα ακόμα δείγμα αυθαιρεσίας, αναξιοπιστίας και ανικανότητας των κυβερνήσεων του πρόσφατου παρελθόντος, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, σε αγαστή συνεργασία με μια ανίκανη και διεφθαρμένη διοίκηση. Με τη μεγαλύτερη ευκολία και με περίσσεια αμοραλισμού για τις όποιες συνέπειες, ονομάζεται κατά περίπτωση «το κρέας ψάρι, αναλόγως των πελατειακών σχέσεων και των επιθυμιών ιδιοτελών συμφερόντων. Έτσι κατά σειράν εξαγγέλλεται η δημιουργία ενός υπερτοπικού πόλου πρασίνου στην περιοχή, προσθαφαιρείται η κατασκευή του γηπέδου του ΠΑΟ, κατασκευάζεται άρον-άρον μια μεγάλη προσωρινή εγκατάσταση για ολυμπιακή χρήση, στη συνέχεια αυτή χαρακτηρίζεται μόνιμη, αλλάζει χρήση και μεσολαβούντων νέων έργων και ιδιωτικών πλέον επενδύσεων, παραχωρείται μακροχρόνια ως αξιοποιήσιμη δημόσια περιουσία, ενώ το μητροπολιτικό πάρκο παραμένει διαρκώς εξαγγελλόμενη -μη υλοποιούμενη όμως- κυβερνητική απόφαση. Νομίζω πως τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους.
Όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, η λύση μπορεί να αναζητηθεί στην προσωρινή αναστολή εκτέλεσης της απόφασης του ΣτΕ και την άμεση εκπόνηση μιας σοβαρής μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Αντικείμενό της ο έλεγχος συμβατότητας του έργου με το ισχύον διάταγμα προστασίας του Υμηττού και η διερεύνηση της δυνατότητας ένταξης της εγκατάστασης του Μπάντμιντον, στο αναγκαίο να υλοποιηθεί μητροπολιτικό πάρκο".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου