Στο μακρινό 1997, τότε που, την 21η Μαρτίου, η Κεντροδεξιά άλλαζε γενιά (και φιλοδοξούσε να αλλάξει νοοτροπία) με την εκλογή του Κώστα Καραμανλή στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, ο Άρης Σπηλιωτόπουλος περνούσε την είσοδο του νεοκλασικού της οδού Ρηγίλλης, αναλαμβάνοντας καθήκοντα εκπροσώπου Τύπου.
Το άτυπο “Νο2″ μιας παράταξης… δυσκίνητης στις ηλικιακές ανατροπές, συγκέντρωσε πάνω του βέλη και κριτική, ενώ μετά την οριακή ήττα στις εκλογές του 2000, βρέθηκε εκτός “κύκλου εξουσίας”, παραχωρώντας τη θέση του στον Θεόδωρο Ρουσόπουλο.
Μετά από 14 χρόνια, και ενώ, σε πείσμα των προβλέψεων πολλών, ο Άρης άντεξε, και διατηρήθηκε στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων στον χώρο της Κεντροδεξιάς, διεκδικώντας πλέον τη “μεγάλη επιστροφή” της γαλάζιας παράταξης στην Αθήνα, στην οποία είχε πολιτικά πρωταγωνιστικό ρόλο από το 1986 μέχρι και το 2010. Δηλαδή, για 24 ολόκληρα χρόνια, μέχρι να χάσει ο Νικήτας Κακλαμάνης από τον Γιώργο Καμίνη.
Όσοι τον ξέρουν, επιμένουν ότι ο Άρης Σπηλιωτόπουλος δεν πρόκειται να αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη. Κατανοώντας ότι, σε έναν δεύτερο γύρο, απέναντι είτε στον Γαβριήλ Σακελλαρίδη, είτε στον Γιώργο Καμίνη, θα είχε φυσικά προβάδισμα, για διαφορετικούς αλλά διακριτούς λόγους σε κάθε μία από τις παραπάνω περιπτώσεις. Πέρα και πάνω από το τι λένε, και πώς το λένε οι εποχικές, περιστασιακές δημοσκοπήσεις, υπάρχει η αίσθηση της κοινής λογικής και του μέσου όρου. Που συνήθως, δεν κάνουν λάθος.
Στη στρατηγική “ανακατάληψης” της πρωτεύουσας από μια Κεντροδεξιά που απευθύνεται σε πλατιές κοινωνικές πλειοψηφίες, ήταν επόμενο ο Άρης Σπηλιωτόπουλος να ξαναπιάσει το νήμα από εκεί που το είχε αφήσει. Βλέποντας τον Κώστα Καραμανλή, σε ένα ραντεβού που αποκαλύπτει με σημερινό παραπολιτικό του το “Έθνος”.
Ο πρώην πρωθυπουργός άλλωστε διατηρεί εμβληματική σημειολογία για τον χώρο της Κεντροδεξιάς, ενώ η δική του περπατησιά προς την εξουσία στηρίχτηκε αρχικώς στη στρατηγική επικράτηση στον μεσαίο χώρο, τα πιο μετριοπαθή κύτταρα της ελληνικής κοινωνίας, εκεί όπου οι φωνές έχουν μηδενική απήχηση, και τα άκρα αντιμετωπίζονται με φυσική απέχθεια και αποστροφή.
Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ του “Έθνους”, ο Άρης Σπηλιωτόπουλος θα επιδιώξει να δει ακόμη τη Ντόρα Μπακογιάννη, την πρώτη γυναίκα δήμαρχο της Αθήνας και παραδοδιακά ισχυρότερη πολιτικό της Κεντροδεξιάς στην Α’ Αθηνών, με την οποία άλλωστε είχαν συμπορευτεί στη μάχη της διαδοχής του Κώστα Καραμανλή το 2009, καθώς επίσης και τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, επίσης με πολιτικό χαρακτηριστικό τη μετριοπάθεια και διακριτή προϊστορία στη διοίκηση του Δήμου Αθηναίων για μια οκταετία.
http://ysterografa.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου